အဲ့ဗ်ာ။ လြန္ခဲ့တ့ဲ ႏွစ္လေလာက္က မ်ိဳးဆက္ေဟာင္းမ်ိဳးဆက္သစ္ေဆြးေႏြးပြဲ
ဆိုၿပီး ဖိတ္လိုက္တဲ့အစည္းအေဝး။ခုေတာ့ ႀကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားရွာပါေပါ့။
ယူဆြတ္ၿမထူးတို႔ကေတာ့ “ဝဲေဟာက္္စ္မွာ အသက္ေပ်ာက္မဲ့ဘဝ က လြတ္ၿပီ”ဆိုၿပီး အဖိုးႀကီးေတြကိုၿပ
ရွစ္ေလးလံုးရံပံုေငြဆိုၿပီးေကာက္လိုက္တာ။
ေအးေလ လူႀကီးေတြက ဗမာၿပည္အတြက္ ေစတနာထားႀကပါတယ္။
ရံပံုေငြေကာက္ဖို႔ သူတို႔နာမည္ေတြသံုး ဆိုၿပီး ေဂါင္းခံေပးရွာပါတယ္။
အဲ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အစည္းအေဝးတက္တဲ့သူေတြက သေဘာေပါက္ကုန္တယ္။
“ အင္း ဖံုးလိုင္းေပၚမွာ ႏွစ္မိနစ္ၿငိမ္၊ အလံေတာ္ကိုအေလးၿပဳ ဆိုၿပီး ဂလု၊ဂလုပ္ေသာက္လိုက္တဲ့
အသံကိုအတိုင္းသားႀကားေနရသလို၊ ယူဆြတ္ၿမထူးကလည္းပိုက္ဆံထည့္ႀကပါ။
ပိုက္ဆံထည့္ႀကပါ။ တဆာဆာေအာ္ေနေတာ့ စိတ္ပ်က္ႀကသတဲ့”။
ခုေတာ့ ဖံုးႀကီးကို ကိုင္ၿပီးယူဆြတ္ၿမထူး မိႈင္ေနရွာတယ္။
မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း၊ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ႀကၿပီလဲ လို႔ေမးခြန္းထုတ္ၿပီး ဟီး ကနဲ ငိုခ်လိုက္တယ္။ လက္စသပ္ေတာ့ မ်ိဳးဆက္အိုႀကီး ေက်ာ္ၿမထူးတေယာက္တည္း ဖံုးလိုင္းေပၚမွာႏွစ္မိနစ္ၿငိမ္ေနတာကိုး
“ ေအာ္----သမီးေရ---အဘ ယူဆြတ္ၿမထူးေတာ့ ဒီေတာင္ကို မေက်ာ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးကြယ္--
အဟီး----ရွလြတ္” ( ႏွပ္ညစ္သံဟုမွတ္ပါ) ဆိုၿပီး
မရလိုက္တဲ့ ပန္းပြင့္ေလးကို ေအာက္ေမ့ငိုရွာေလေတာ့တယ္။
ယူဆြတ္ေရ အမွ်အမွ်အမွ်။
အဟီး----ရွလြတ္” ( ႏွပ္ညစ္သံဟုမွတ္ပါ) ဆိုၿပီး
မရလိုက္တဲ့ ပန္းပြင့္ေလးကို ေအာက္ေမ့ငိုရွာေလေတာ့တယ္။
ယူဆြတ္ေရ အမွ်အမွ်အမွ်။
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.